Giden Yılın Ardından

Hep gelen yeni yıla seviniyoruz, gelmesi için günleri hatta dakikaları sayıyoruz. Acaba giden yıla biraz haksızlık yapmıyor muyuz? Gidenin arkasından da biraz olsun üzülmek gerekmez mi? 

Kendi adıma 2009'a teşekkür ediyorum. Sayesinde  büyüdüm, akıllandım, düştüğüm zaman kalkmayı, dost dediğim insanların bazılarının çıkarcı, bazılarının harbi dost olduğunu öğrendim. Gereksiz insanları hayatımdan ayıklayıp yeni insanlarla tanıştım. Beni yoran alışkanlıkları geride bırakıp güzel başlangıçlar yaptım. Hepsinden daha önemlisi kendimin biraz daha farkına vardım.

Velhasıl, 2010'dan ne ummam gerektiğini bilmiyorum ama getirdikleri ve öğrettikleri için 2009'a minnettarım. Kolay bir yıl olmadı: defterin sayfaları hızla ve bazen çok sert kapandı ama kim demiş cennet yolu dikensiz olacak diye? Dikenler battıkça, canın yandıkça, rahat düzeni terk edip ancak kendini zorladıkça birşeyleri başarmak mümkün.

Yola çıkmama on gün kaldı...